Ekmek Ayva

Yetiştiriciliği en yaygın çeşitlerden olup ağacı, orta kuvvette büyür, seyrek dallı ve verimlidir. Ekmek ayvası olarak tanınan bir çok tipleri vardır. Bu tiplerde meyveler gerek tat ve gerekte büyüklük bakımından farklılık gösterir. Esas tipi teşkil eden Ekmek ayvaları sofra ve sanayide kullanıma uygundur. Meyveler; iri ve gösterişli, sap tarafı dar, karın kısmı geniş, kabuk sarı renkte, üzeri hafif havlı, kalın, meyve eti; gevrek sulu ve mayhoştur. Marmara bölgesinde Eylül sonlarında hasat edilir Meyveler 5-6 ay kadar saklanabilir.

İklim ve Toprak İstekleri

Ayvanın elma ve armuda göre soğuklara dayanımı ve soğuklama istekleri de bu türlere göre daha azdır. Çiçeklenmenin geç olması nedeniyle ilkbahar geç donlarından fazla etkilenmez. Aşırı rüzgarlı yerlerde ayva ağaçlarında dal kırılmaları ve meyve dökülmeleri görülmektedir. Ayvalar kumlu- tınlı, süzek, sıcak karakterli topraklarda iyi gelişir. Ayvaların kökleri fazla derine gitmediği için genelde topraktaki fazla neme dayanıklıdır. Toprak PH ‘sının 6-7,5 arasında olması idealdir Topraktaki toplam kireç oranının % 10 ‘u geçmemesi uygundur,

Anaç Kullanımı

Ayvalarda anaç olarak ayva çöğürleri kullanıldığı gibi son yıllarda klon Quince-A, BA 29, MC, Sydo gibi ayva kökenli klon anaçları da kullanamaya başlanılmıştır. Bahçe tesisinde ayva çöğürü üzerinde sıra üzeri 5m, sıralar arası 4m klon anaçları üzerinde 4x3m, 4x2m aralık ve mesafelerinde dikim yapılmalıdır.

Döllenme Biyolojisi

Ayva çeşitlerinin önemli bir kısmı kendine verimli olmakla birlikte bazı çeşitlerde meyve tutum oranı % 3 düzeyinde kalmakta olup bahçe tesisinde aynı dönemde çiçeklenen. bir çeşidin dikilmesinde yarar vardır

Önemli Çeşitler

Ekmek Ayvası, hem sofralık taze tüketime hem de reçel ve marmelat yapımına uygundur. Diğer önemli çeşitler; Eşme, Limon , Midilli, İstanbul Ayvası’dır.

Terbiye Sistemi

Kayısılar yayvan büyüme eğiliminde oldukları için en uygun terbiye sistemleri goble ve değişik doruk dallı terbiye sistemleridir. Özelikle Marmara Bölgesi gibi rutubetli bölgelerde goble sisteminin uygulanması, rutubetin düşük olduğu bölgelerde ise değişik doruk dallı siteminin uygulanmasında yarar vardır. Verime yatmış ayvalarda aşırı budamadan kaçınılmalı, kuru, obur, hastalıklı ve sıkışık dalların kesimi ile dal seyretmesi yapılmalıdır.

Hastalık ve Zararlılar

Armutta olduğu gibi en önemli hastalık Ervinia amylovora’ (ateş yanıklığı) dır. Bordo bulamacı budamadan önce % 3 budamadan sonra %1 ve çiçeklenmeden sonra % 0,4 dozlarında uygulanmalıdır. Bulaşık dallar 20 cm aşağıdan kesilerek yakılmalıdır. Koruyucu antibiyotiklerinde düzenli uygulanmasında yarar vardır. Monilya, diğer önemli bir hastalık olup mücadele için thiram, karbendazil gibi etkili maddeler içeren ilaçlar kullanılmalıdır. İç kurdu, Akdeniz Meyve Sineği önemli zararlılar arasında yer almaktadır.